O książce: 2019 / Już za czasów Piotra Wielkiego wymyślono drogę wodną łączącą dwa morza - Białe i Bałtyckie. Wśród gęstych lasów Karelii car nakazał wyciąć polanę i przeciągnąć statki na suchy ląd. Od tego czasu ludzie zachowali nazwę - Droga Osudareva. Michaił Prishvin widział jego niezarośnięty szlak i słyszał tę nazwę podczas swoich podróży po północy. Ale nadszedł nowy czas. Przybyli nowi ludzie i zaczęli kopać wielką drogę wodną wzdłuż starego szlaku... W książce znajduje się także jedno z najbardziej poetyckich dzieł Michaiła Prishvina, jego „łabędzi śpiew” - bajka „Gąszcz statku”. Zdaniem K.A. Fediny „Gąszcz statków” wchłonął wszystkie cechy, które Prishvin od dawna posiadał, całą sztukę, którą rozwinął, nabył po drodze, a historia stała się na swój sposób skrystalizowaną prozą Prishvina o niespotykanym bogactwie, zjednoczoną przez motyw poszukiwań przewijający się przez dzieła Prishvina „prawdziwej prawdy” zarówno o naturze, jak i o człowieku.